Wat moet ik zeggen tegen die vrouw die na 60 jaar huwelijk afscheid moest nemen van haar grote liefde…
Hij heeft toch een mooie leeftijd bereikt?
Wat moet ik zeggen tegen de moeder en haar twee kinderen die na een lang ziekbed en jaren vol zorgen haar man moest loslaten…
Gelukkig is hij uit zijn lijden verlost?
Wat moet ik zeggen tegen die moeder van een jonge vrouw…
Het was haar eigen keuze?
Tegen de moeder die afscheid moest nemen van haar pasgeboren kind…
Je zal weer moeder worden?
Wat moet ik zeggen tegen die kinderen die hun vader nog zo hard nodig hadden…
Hij blijft voor altijd in jullie hart?
Tegen de man die te horen heeft gekregen dat zijn vrouw binnenkort zal komen te overlijden…
Pluk de dag?
Tegen de kinderen die steeds een beetje meer afscheid moeten gaan nemen van hun oude moeder of vader…
Dit hoort nu eenmaal bij het leven?
Wat moet je zeggen tegen al die mensen die afscheid hebben moeten nemen of binnenkort gaan nemen van hun geliefden…
Maak herinneringen
Het zal slijten
De tranen zullen verdrogen
Hij of zij zou willen dat je verder gaat
Sterk zijn
De herinneringen die blijven
Het zal goed komen
Houd moed
Veel kracht
Jij zal ook jouw geluk weer vinden
Het komt allemaal weer goed
DIT ZIJN ‘DOODDOENERS’
We zitten midden in de roes van het einde jaar, we leven in een bubble omdat het allemaal oh zo gezellig moet zijn. We zitten midden in tijden waarin samen zo belangrijk is en we willen maar wat graag laten zien hoe gezellig we het allemaal hebben.
MAAR WAT ALS SAMEN NOOIT MEER WORDT ZOALS HET WAS?
Moet je dan toch zeggen…
Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar?
Oh ja, niet vergeten én maak er iets moois van?
Ik weet niet hoor, de wereld gaat maar door en door en het verdriet wordt door velen zo snel vergeten. Maar overkomt het jou, dan staat toch echt de wereld stil. En al die dooddoeners laat ze vooral zijn voor wat ze zijn, want vergeten….dat nooit meer én het wordt nooit meer zoals het was.
Voor iedereen die het betreft:
Weet dat ik jullie nooit vergeet, ook al heb ik moeten loslaten. Om al het verdriet van de families te kunnen dragen, moet ik ook weer loslaten. Loslaten wel, maar vergeten dat nooit.
Weet dat ik jullie niet vergeet, ook al moet ik loslaten.
Ik wens jullie allen toe….
Dat er altijd iemand zal zijn die naar je zal blijven luisteren
Dat er altijd een schouder zal zijn om op te leunen
Dat er altijd iemand is die je bij de hand neemt
Dat je weet dat je verdrietig mag zijn
Dat je de tijd mag nemen
Want echt
Rouw kent geen tijd!
