Ben ik manisch? Psychotisch? bezig met mijn tweede jeugd? Of krijg ik nu een nieuwe kans? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik me ontzettend goed voel. We hebben het afgelopen jaar heel, heel veel meegemaakt. Ik, maar ook zeker Leon en de jongens hebben het zwaar te verduren gehad. Het lijkt er op dat dit me sterker heeft gemaakt, ook al ben ik nog maar net uit de behandelingen.
En ja lichamelijk is er nog steeds van alles aan de hand, dan zijn het mijn longen of een onderhuids hematoom die gepuncteerd moet worden er is eigenlijk steeds wat aan de hand. Maar ook dat kan de pret niet drukken, er zijn tot nu toe nog steeds behandelingen voor die het probleem weer oplossen.
Ik kijk zo anders naar de wereld, ben minder zwaar op de hand en maak me niet meer zo druk over zaken. Ik kon me vóór mijn ziek zijn, nogal eens ergeren aan de dingen in de wereld rondom mij heen. Dat ergeren is eigenlijk over, ik heb daar eigenlijk geen last meer van. Ik haal eerder mijn schouders op en laat het maar gaan.
Mijn energielevel is wonderbaarlijk goed. De afgelopen weken hebben we geploeterd en dat bedoel ik lichamelijk om flinke opruiming te houden. Onze winkel in Venray is permanent gesloten en dat betekende dat er veel spullen naar ons huis verplaatst moesten gaan worden. Sjonge wat geeft dat een prettig gevoel, dat alle ruimtes in en rondom je huis opgeruimd zijn. We hebben met ons vieren enorm hard gewerkt en als kers op de taart kreeg Tim ook nog eens een eigen stekje. Ook daar heb ik flink gewerkt en oh wat geniet ik ervan dat hij het zo mooi voor elkaar heeft en er ook gelukkig mee is. Hij start nu zijn eigen leven, waar ik minder deel van uit maak en ook dat is goed.
En nu is het kermis en sjonge wat heb ik daar ook weer zin in. Gisteren een heerlijke avond gehad met een super band die we dan ook meteen geboekt hebben voor mijn feest volgend jaar. Volgend jaar ga ik vieren dat ik er weer ben, er natuurlijk nu vanuit gaande dat ik er dan nog ben. Is het me niet gegund dan heb ik nu in iedergeval het leven gevierd met volle teugen. De datum van het feest in de planning is beladen. Het is de sterfdag van mijn broer die dan 10 jaar geleden is overleden, maar ook het weekend na mijn 55 ste verjaardag. Ik dacht kan dit wel? Ja het kan ik ga dan mijn leven vieren en zijn leven eren, want dat verdient hij. Mijn grote broer was een topper en mis hem nog iedere dag.
Er zijn nog een paar kasten op te ruimen en dat ga ik nu meteen oppakken nu ik in deze flow zit en dan ………. Ja dan op naar Curaçao samen met mijn mannen.
Leven kom maar op, ik heb er zin in………..
