De reis van je leven

Meteen na de geboorte sta je aan het begin van de reis van je leven. De omstandigheden waarin je opgroeit vormen jou als persoon. De een heeft een hele lange reis voor de boeg en voor de ander duurt de reis maar kort. De koffer wat je met je meeneemt op de reis van je leven wordt gaandeweg gevuld met herinneringen, de herinneringen van je leven.

Ieder bewandelt zijn of haar eigen unieke levenspad en iedere reis van het leven heeft ook een einde. Met het levenseinde gaat de koffer met alle herinneringen weer open.

Als ik een afscheid mag begeleiden, bundel ik alle herinneringen tot een levensverhaal. Goed afscheid nemen is belangrijk, je kan het maar één keer doen en daarom neem ik alle tijd en breng rust, zodat er ruimte komt voor de herinneringen. Ik luister, maar belangrijker, ik hoor, ik kijk maar vooral ik zie.

Het levensverhaal van de overledene, aangevuld met foto’s én muziek, krijgt stapje voor stapje meer vorm en maakt het afscheid passend bij de overledene. Samen met de nabestaanden bewandel ik het pad naar het afscheid, zodat er meer ruimte komt voor persoonlijke herinneringen. De tranen die vloeien brengen een schat aan herinneringen en die helpen bij het verwerken van het verlies.

Over mij

Ik ben getrouwd met Leon en heb twee volwassen zonen. Samen met mijn man woon ik in Vierlingsbeek. Al op zeer jonge leeftijd moest ik afscheid nemen van mijn vader. Het afscheid heeft enorm veel indruk op mij gemaakt, alhoewel ik daar pas in mijn volwassen leven achter kwam.

In 2007 overleed mijn broer Mart. Mijn schoonzus maakte me deelgenoot in het proces naar zijn afscheid, daar ben ik haar nog steeds enorm dankbaar voor. Zijn afscheid was persoonlijk, warm en passend bij wie hij was. De uitvaartondernemer gaf ons de ruimte, maar men dacht ook met ons mee. Men voelde ons aan en samen met hen kwam het afscheid tot stand. Het afscheid van mijn broer gaf me de ruimte om te gaan rouwen.

Enkele maanden later overleed mijn moeder en dat verliep totaal anders, de uitvaartondernemer had een vaste werkwijze. Wij waren een familie, nog steeds in rouw over het overlijden van broer Mart, maar daar was geen plaats of ruimte voor. De dag van het afscheid verliep enorm chaotisch en het was wel duidelijk dat men niet naar ons verhaal geluisterd had en bleef vasthouden aan de eigen werkwijze.

Het afscheid van mijn moeder bleef aan me knagen en stond rouwen, zowel om mijn broer als mijn moeder, in de weg. Gaandeweg en met hulp kreeg ik steeds meer de behoefte om me te laten omscholen en in 2014 startte ik met de opleiding ‘stervensbegeleiding’ bij de NIS in Utrecht. Dit heeft me veel inzichten gegeven in het overlijdens- en rouwproces.

Dit alles was de basis voor mijn uiteindelijk stap om ‘Marion Reefs afscheidsbegeleiding’ te starten. Ik blijf me voortdurend ontwikkelen, door mijn eigen ervaringen, door die van anderen én door scholingen. Als mensen me zeggen: ”Je werk gaat over de dood”, is mijn antwoord: “Nee, mijn werk gaat over het leven”. Ik ga met de nabestaanden terug naar het leven en met een koffer vol herinneringen komen we uiteindelijk tot een afscheid, passend bij wie de overledene was.

Samen met u bundel ik de herinneringen

Ik bundel de herinneringen tot een afscheid passend bij de overledene.

Neem daarvoor zelf contact met mij op, of geef bij de uitvaartondernemer aan dat u graag mijn begeleiding wil.

Vervolgens maken wij een afspraak voor een gesprek. Dit gesprek doen we in alle rust, ik luister naar uw verhalen en wensen.

Ik neem de tijd, de tijd die u als nabestaanden nodig heeft om goed afscheid te kunnen nemen.

Uit mijn pen

Schrijven helpt mij. Als er in mijn hoofd van alles rondwaart pak ik de pen op en ga schrijven. In 2015 werd er bij mij borstkanker geconstateerd in beide borsten. Tijdens dit ziekteproces ben ik een blog gaan schrijven en tot mijn verbazing merkte ik dat het mensen helpt. Ik kreeg vaak feedback van lotgenoten dat ik hun verhaal schreef. Tijdens alle behandelingen zat ik midden in het proces om mijn bedrijf ‘Marion Reefs’ meer vorm te geven.

Langzaamaan ging mijn blog over van mijn ziekteproces naar mijn werk als afscheidsbegeleider. Mijn blog is wel altijd persoonlijk gebleven, het gaat over mijn leven en over mijn ervaringen. Met de blog wil ik ook een soort bewustwording meegeven ‘er is een zekerheid in het leven, het zal vroeg of laat eindigen’. Ik hoop dat door mijn blog openingen komen om in gesprek te gaan. In gesprek gaan over het levenseinde helpt je geliefde om de juiste beslissingen te nemen bij jouw afscheid. Afscheid nemen kun je maar één keer en goed afscheid nemen geeft weer ruimte voor de toekomst.