Hoe doe je dat met kinderen

Toen ik de diagnose borstkanker kreeg, dacht ik als eerste aan mijn kinderen. Hoe vertel ik ze dit nieuws? Je wilt ze toch graag alle ellende besparen.

Ik ben geen deskundige, maar wel ervaringsdeskundige. Toen ik jong was en mijn vader ernstig ziek werd is me niets verteld, de klap was des te groter toen hij stierf. Mijn broer heeft, toen hij kanker kreeg, samen met zijn vrouw alles open en eerlijk verteld en de kinderen steeds deelgenoot laten zijn in alles. Na zijn overlijden heeft dit zeker geholpen.

Het leven is niet altijd gemakkelijk en gaat met vallen en opstaan, daar worden we groot van. Het is goed dat je ze hierin begeleid en niet probeert om ze overal voor te beschermen. Tegenwoordig zijn er veel boeken, voor kinderen in alle leeftijden die je hierbij kunt gebruiken. Loop je vast of zie je dat je kind, en dan bedoel ik kinderen van alle leeftijden, vastloopt hierin schakel dan een professional in. Ik ken er een enkele deskundige, die heel goed werk verrichten op dit gebied. Geloof me je kunt heel veel pijn voor later voorkomen, als je het niet op z’n beloop laat.

Als een van de ouders een levensbedreigende ziekte krijgt, gaat dit vaak gepaard met angst. Dit hele ziekteproces gaat met vallen en weer op staan. Kinderen zullen ook angsten hebben hierin, angst om te verliezen. Daarom is openheid zo belangrijk. Schroom niet om erover te praten, dat maakt voor hen de drempel ook lager en zullen ze makkelijker vertellen wat er in ze omgaat.

Ik zelf kreeg er op latere leeftijd last van. Met bewondering kijk ik dan ook naar de jongeren, die onder begeleiding van Gertie Mooren, in het boek “ik zet mijn masker af” hun verhaal doen. Deze jongeren gaan ook samen op pad met Gertie en geven lezingen, van hen heb ik veel van geleerd. Ze hebben veel verdriet en vaak verborgen verdriet. Door hun masker af te zetten, komen ze stukje bij beetje verder met het verdriet en weten het een plaats te geven in hun leven. Ook Wilma Versteegen van Intenz, heeft zich gespecialiseerd in verliesbegeleiding.

Denk niet oh kinderen zijn flexibel, ze komen er wel overheen. Kinderen hebben vaak een extra antenne en weten haarfijn dat er iets niet aan de haak is. Help ze hiermee en maak het bespreekbaar.

Marion Reefs Blog