Tim is jarig en ik ga samen met hem lunchen, bij ’t genot. De telefoon gaat, een anonieme beller. Leon belt anoniem dus ik neem vrolijk op, met Marion. mw Reefs, U spreekt met dr van Dongen chirurg van het Maasziekenhuis komt het even gelegen? Uhhhhh, ja een klein momentje ik loop even naar buiten.
Mw Reefs, u bent patiënt van mijn collega Boelens en op dit moment is uw hoofdbehandelaar dr Berends. Ja, dat klopt zeg ik en denk: nu gaat er iets komen wat ik liever niet ga horen. Hij zegt dat hij samen met dr Berends de MRI heeft besproken en dat er in mijn andere borst ook iets zit wat er niet hoort te zitten. Oww, uhhhh slik……. Hij excuseert zich dat hij dit telefonisch doet, maar ik geef aan dat ik dit fijn vind, want ik wil niet dat er iets achtergehouden wordt. Er moet in ieder geval weer een echo gemaakt worden, een biopt genomen en een marker geplaatst. Hij kan dit meteen regelen, maar hij kan zich ook voorstellen dat we eerst een gesprek willen. Dat kan met hem as vrijdag, ik zeg laten we dat maar doen. Ik wil wel toch graag eerst weten wat ze gezien hebben en wat dit zou kunnen gaan betekeken.
Tja, dan terug naar binnen, naar Tim die had al een vreemde onderbuik gevoel. Ik zeg hem waar het telefoon gesprek over ging en zie dat hij schrikt. Tja, op zich verandert er nu niet zoveel, ben al met de chemo bezig dus die neemt dit gevalletje ellende ook wel mee. Het gaat denk meer over wat daarna? Maar eigenlijk weet ik het ook niet wat dit nu betekent. Er gaat van alles door me heen, maar we komen voor de lunch laten we daar dan ook maar van gaan genieten.
Later thuis, Christa op de koffie en Leon net thuis van de winkels en ik vertel ze het nieuws. We hebben het er natuurlijk over, wat zal het gaan betekenen? Ik vraag me ook af of het nu niet tijd wordt dat we een MRI gaan maken van mijn hele lichaam, want is het dit of is er ergens nog iets te vinden? Paniek is er niet, alleen een soort verdooft gevoel. Het is net of het niet over mij gaat, het kan eigenlijk ook niet want ik voel me goed. We kunnen nu niets, veel is speculeren dus maar even afwachten tot vrijdag. We pakken de beer wel als hij voor me staat en niet die beer die ver weg is want die komt misschien wel helemaal niet op mijn pad. Ondanks dat ik nu niet ga panieken, voel ik me wel erg vreemd en even niet op deze planeet en ver weg van de realiteit.
Wordt weer vervolgd….
