Vorig jaar tussen mijn chemo’s en bestralingen zijn we samen met Jacco en Dian naar een B&B geweest in Cabrils Spanje. Anneke Stik en Christian van Beek, die we kende vanuit het Boxmeerse waren vanwege het werk van Christian neergestreken in Spanje in de buurt van Barcelona. Anneke kende we van de kookstudio ‘over de tong’ en we wisten dat ze een op en top gastvrouw en kok was. Wat hebben ze ons vorig jaar in de watten gelegd en gaf het me een boost om er weer tegenaan te kunnen. We hadden nog regelmatig contact met ze via de app en ze volgde mijn blog. Mijn “cadeau broertje” Marius en zijn gezin zijn daarna ook bij ze geweest met hun meiden. Toen ontstond het idee om met hun gezin, mijn allusie, Wilbert, samen met ons gezin tijdens de formule 1 in Barcelona naar Anneke te gaan. Plannen werden gesmeed, over en weer geappt met Anneke en uiteindelijk alles geboekt. Ik, mijn allusie, Sharon en Luc, wij gaan niet naar de formule 1 wij gaan lekker chillen hier en met de trein langs de kust te gaan. Want dat is ideaal, Anneke brengt je naar de trein en binnen een half uur sta je midden in Barcelona maar kun je ook heerlijk naar de badplaatsen aan de Costa Brava.
Toen van de ene op het andere moment het drama van ons faillissement zich afspeelde en ik daarover een blog schreef, kreeg ik een appje van Anneke en Christiaan dat ze het vreselijk vonden wat er nu weer gebeurde en ze nodigde ons uit op naar Cabrils te komen. Mijn eerste reactie was natuurlijk, dat kunnen we niet aannemen. Ook Leon zijn eerste gedachte waren hetzelfde. Ik was ontzettend geroerd en onder de indruk van hun voorstel en ook enorm gevleid, maar kon het echt niet aannemen. Ik vertelde dit aan Fabiënne en Marell en zei dat ik het niet kon aannemen, ze werden boos op me. Er kwamen allerlei argumenten naar boven zoals: jullie hebben het verdient en wie zaait, die zal oogsten etc. etc. Ik dacht weer ja ja verdient, oogsten hoezo oogsten. Maar toen ze met het argument kwamen, als jij iets aanbiedt uit een goed hart en iemand zegt nee dan voel je je toch beledigd? Het is hetzelfde als dat je een bos bloemen krijgt en weigert aan te nemen. Dat zette me aan het denken en ik moest ook terugdenken aan mijn therapiesessies met Frannette, zij heeft dit regelmatig tegen me gezegd. Dus toen de stoute schoenen aangetrokken en met Anneke wat data besproken en een vlucht geboekt, we hadden dus een heerlijk vooruitzicht.
En nu op dit moment zijn we in Cabrils en ohhh wat doet dit goed, we worden werkelijk weer door beide in de watten gelegd. We voeren goede gesprekken, wat ons ook weer verder brengt. Het is 23 graden de zon schijnt hoog aan de hemel. We zijn een dag met ze op pad geweest, langs de kust op. Anneke kookt heerlijk voor ons, we lezen wat, we slapen wat en sjonge jonge wat doet dit ons goed.
Ik heb weer van allerlei ideeën en die ga ik oppakken als we terug zijn. Ik moet weer fitter worden en zeker niet in gewicht aankomen nu mijn lichaam weer zo is opgeknapt door de plastische chirurg. Ook hierin inspireerde Anneke me en heb het voornemen om flink te gaan wandelen met onze hond Joske als we weer terug zijn.
Anneke vertelde dat ze iets wilde doen voor mensen die het niet breed hadden en nooit op vakantie konden. Ze realiseerde zich heel goed, hoe goed ze het hier hadden en wilde daar iets mee gaan doen. Ze besprak het met Christian en die was ook meteen voor. Ze gingen op zoek hoe ze dit aan zouden kunnen pakken en kwamen uiteindelijk uit bij stichting ‘reis met je hart’. Een juf van de lagere school had een moeder met 3 kinderen aangedragen bij die stichting en afspraken werden gemaakt. Deze moeder komt nu met haar kinderen begin juli hier naar Cabrils. Anneke is alweer leuke plannen aan het maken en heeft er enorme zin in om dit gezin een onvergetelijke vakantie te geven en ik weet zeker dat ze dit gaan krijgen. Ik heb nu met mezelf afgesproken dat ik ook iets ga doen zodra we weer inkomen hebben. Natuurlijk ik doneerde ik wel al aan verschillende stichtingen en als bedrijf hebben we ook enorm veel gesponsord, maar ik wil iets doen wat bijdraagt in het geluk van een ander. Hoe ik dat ga doen en in welke vorm dat weet ik nog niet precies, maar ik denk dat er wel iets moois uit moet komen en zal mijn netwerk hier zeker voor gaan gebruiken.
Kortom deze vakantie is een hele hele bijzonder vakantie en die zal ik nooit, echt nooit van mijn leven vergeten. Twee bijzondere mensen Anneke en Christian, het zijn mensen met een hart van goud en ik weet zeker dat we vaker naar hun B&B zullen gaan. Een prachtige plek op aarde en dicht bij Barcelona. Maar wat vooral het unieke is, de gastvrijheid en de manier hoe ze de gasten in de watten leggen.
Nu gaan we nog ruim twee dagen lekker genieten van de rust, vrijheid en het prachtige weer om met frisse moed de ‘strijd’ aan te gaan met dat wat nu ons leven beheerst.
Wat ben ik een gezegend mens met al deze mooie mensen om me heen. 
