Ik kan zo enthousiast worden van al die ideeën die op me af komen. Soms zijn het ideeën die ik zelf heb bedacht, maar soms ook door dat wat andere naar me toe dragen. Dit alles maakt me óver enthousiast, ik kan het gewoon niet aan. Ik vind zoveel dingen leuk, ik zie overal kansen, ik wil iedereen helpen, maar het gaat niet. Het gaat niet en dat maakt me verdrietig en heel erg moe.
Ik verwaarloos mensen, vriendschappen en contacten omdat ik gewoon niet aankan. Ik zou zo attent willen zijn, kaartjes sturen wanneer er een aanleiding voor is, naar alle openingen gaan. Feestjes bijhouden, koffiedrinken bij vriendinnen. De contacten met de familie flink aantrekken, ik heb het huis van mijn neefje en nichtjes nog niet bezocht en ze zitten er verdorie al een hele tijd. Onze oudste woont op zichzelf, daar kom ik verdorie nooit. Ik zou een betere, gezellige partner willen zijn, een partner waar je ermee op uit trekt en de zaakjes op orde heeft……….maar het gaat niet.
Mijn jongste staat op het punt het nest te verlaten, heeft een leuk appartement en ik zou het liefste mijn werk kleding aan willen doen en het hele appartement met hem gaan aanpakken……….maar het gaat niet.
Mijn boek: ik zou zo graag hier verder mee komen en de rust hiervoor vinden……….maar het gaat niet.
Pinkmama’s: ik zou zo graag uren en uren hieraan werken……….maar het gaat niet.
Mijn bedrijf: oh ik heb zoveel ideeën, wil zo graag mensen helpen……….maar het gaat niet.
Vloggen: ik zou er zo graag iets leuks van gaan maken……….maar het gaat niet.
Poetsen: Ik heb een hekel aan poetsen, maar ik wil het wel graag schoon hebben……….maar het gaat niet.
Er is te veel, echt teveel wat op mijn bordje ligt. Ik kan niet doseren en ik wil mensen niet teleurstellen, maar eigenlijk stel ik mezelf teleur. Ik werk voor het centrummanagement in Boxmeer, daar ligt ook een van mijn passies. Maar al die passies, maken het dat ik doorschiet en niet zo’n klein beetje ook. Ik krijg er geen structuur in, dat dacht ik met vloggen te gaan krijgen. Ik dacht als ik mijn voortgang op beeld zet, komt het vanzelf. Nu ik er weer een paar heb gemaakt, denk ik: Marion Reefs, waar ben je in godsnaam mee bezig? Wie zit er nu werkelijk te wachten op een vlog van Marion Reefs? De filmpjes in elkaar zetten is ook leuk om te doen, ik leer steeds weer meer bij en daar word ik blij van. Alleen, daar gaan we weer: ik kan niet doseren.
Morgen kan ik naar 4 weken weer naar Franette, mijn psychotherapeut en oh wat is dit nodig. Hoe ik me nu voel, daar kan ik niet mee verder. Net zoals ik nu gezonder ben gaan leven, omdat het moet, moet ik ook gaan doseren. Ik voel me mislukt en dat is geen fijn gevoel kan ik wel zeggen.
Ik heb nu een zeer ontevreden gevoel. Het voelt of dat ik alles maar half aan het doen ben en dat vreet aan me en eigenlijk is dat ook zo. Een hoofd vol watten en een lijf dat niet wil, dat brengt dat het een rommeltje is in mijn omgeving en in mijn leven.
……….het gaat niet, maar wat moet ik daarmee? Waarschijnlijk moet het dan maar zoals het gaat, maar dat moet ik dan nog zien te accepteren.
