Vandaag begon het hele riedeltje, echo en punctie maar nu voor mijn rechterborst. Ik was een beetje gespannen toen ik de echokamer inliep. De verpleegkundige was heel aardig en geruststellend, dat voelde goed. Ze vroeg me om te gaan liggen maar ik zei dat ik dat pas zou doen als de arts en ik elkaar hadden begroet en ik nog wat vragen gesteld had. Ik had dit van mijn vriendin en vond dit zo sterk, je bent al kwetsbaar en zeker als je al daar ligt. Dr. Weerelt, was weer werelds zal ik maar zeggen, hij zag mij als persoon en niet als ingreep en ook de humor zat er weer goed in, de spanning gleed snel van me af.
Ik had na de echo nog een paar andere dingen te doen, even naar de mamaverpleegkundige, de apotheek voor de medicijnen voor mijn chemo en nog even naar het lab. Aijajaj dat was niet even, mijn god wat hadden ze het daar niet voor elkaar vandaag, maar dat kwam voor mij goed uit kon ik ff lekker zeuren, niet op de persoon maar lekker tegen Leon.
Vanmiddag 15:45 uur werd ik verwacht bij dr. Boelens, prettig om even een gesprek te hebben met “mijn” chirurg. De patholoog had geen kwaadaardige cellen gevonden in de biopten, maar……….. hij was nog niet gerustgesteld, gezien het verslag van de MRI wilde hij eerst overleg met de radioloog in de radboud. Hij wil eerst weten of het beeld wat de radioloog gezien heeft op de MRI, past bij dat wat de patholoog zegt. Hij hoopt hem uiterlijk morgen gesproken te hebben, dan komt hij morgen nog even langs op de RUCO. In het ‘ergste’ geval bespreken ze het vrijdag in het groot overleg, voordat er een eenduidig antwoord komt. We hadden veel vragen en er werd alle tijd genomen, voor de antwoorden. Een vraag van mij was verder onderzoek van mijn hele lichaam, omdat ik daar niet meer zo’n vertrouwen in heb. Hij was duidelijk, de tumor is van dien formaat dat dit niet nodig is en ook als er nu niets zichtbaar zou zijn, wil niet zeggen dat er geen uitzaaiingen zijn het geeft geen garantie voor de toekomst.
Kortom, was dit een storm in een glas water? Ik weet het niet, er zit wel iets in mijn rechterborst. Ben ik gerust? Ik weet het niet, kan niet helder denken. Heb je vertrouwen? Jazeker, dat heb ik, de chirurg is nog niet gerustgesteld en wil meer antwoorden en dat is goed. Hoe voel je je? Moeilijk te zeggen, moe, murw, een hersenpan vol watten.
Morgen chemo nr 2 en hopelijk antwoord op de afwijking in mijn rechterborst is niet kwaadaardig of toch wel.
wordt vervolgd…………………….
