Oeps, sorry Frannette. Ze werd altijd ‘boos’ als ik zei dat ik me een kreng vond. Ik heb, tijdens onze vele therapie sessies, vaak gesmeekt om samen met mij aan de slag te gaan om een grijs muisje van mij te maken. Geloof me het is echt niet makkelijk dat je last hebt van, onrecht, het niet transparant zijn, het niet kiezen voor het grotere geheel, het eigen belang voorop stellen, haantjesgedrag en ga zo maar door. En dat niet voor mezelf persoonlijk, och dat trek ik wel. Maar voor de ander en dan op menselijk vlak maar zeker ook op zakelijk vlak en dat is niet altijd makkelijk als vrouw in een mannencultuur. Frannette zei dan altijd dat dit me juist sierde en me een tot een ‘mooie’ vrouw maakte. Ik hoor ze zuchten als ik me weer eens ergens hard voor maak, want dan weten ze dat er flink draagvlak moet zijn om iets voor elkaar te krijgen. Ik zet mijn tanden erin en laat niet los, ben er echt wel op aan te spreken als andere er anders over denken en geloof zeker niet dat mijn wil wet moet zijn of het enige echte juiste. Ik vecht voor een democratisch gedragen besluit en niet voor het eigenbelang van enkele.
Jacco, Dianne, Leon en ik trekken er regelmatig op uit. We zijn vrienden en graag in elkaars gezelschap en genieten van dezelfde dingen. Wat hebbben we de laatste jaren al mooie vakanties samen meegemaakt. Maar we zijn ook ondernemers, op zakelijk vlak zijn we ook erg geïnteresseerd in het wat de ander doet. We sparren veel en gaan ook regelmatig steden bezoeken of collega ondernemers. Dat brengt me weer op het ‘the bitch is back’ uitspraak. We hadden al een nachtje Soesterberg moeten afzeggen ivm mijn chemokuur. Er was een AH vergadering en dachten, kom we boeken een nachtje daar en gaan op pad voor een stadsbezoek. Helaas, dat liet mijn gezondheid niet toe. Het hotel waar het om ging in dit geval het Hilton, situatie uitgelegd en met hartelijke woorden werd de overnachting uit coulance geannuleerd, met de hoop dat mijn gezondheid het toch nog een keer zou toelaten om ze te kunnen bezoeken. Ze snappen natuurlijk ook wel dat we hier een goed gevoel aan overhouden en ons triggert om zeker weer een keer een heerlijke overnachting ergens in het land bij hen te boeken. Ook hadden we nog wat andere zaken gereserveerd en die werden met hartelijke woorden en kosteloos geannuleerd.
Zo stond er al sinds geruime tijd ons eindejaar uitje rondom de feestdagen gepland. Normaal met een grotere groep ondernemers in een wereldstad, maar nu door omstandigheden wij met zijn vieren in Amsterdam (natuurlijk ook een wereldstad). Tijdens deze tripjes gaan we de eindejaarssfeer proeven en kijken wat voor onze ondernemingen en “ons” centrum zou kunnen zijn om sfeer te creëren en ondertussen spar je met elkaar over het ondernemerschap. Het is het nuttige met het aangename combineren, heeeerlijk. Helaas 3 dagen Amsterdam is nu toch wel veel van het goede, ik krijg echt nog wel goede dagen maar dan kunnen we dit beter per dag bekijken en er eens even een dagje tussenuit gaan. Dus dacht, kom zal het Westcord Art hotel eens mailen (daar zouden we 2 nachten verblijven), wat we kunnen regelen. Situatie uitgelegd en de vraag gesteld om het voor nu te annuleren. Binnen een split second, komt er een mail terug. We hebben gekeken u hebt een niet annuleren arrangement en kunnen niets voor u betekenen, geen woord van we wensen u veel sterkte of iets dergelijks. Grappig, twee grote hotel ketens met een goede reputatie en waardering en heel ver van elkaar wat klantbenadering betreft dus.
Ook dit bespreken we vaak samen, waar kun je het verschil maken en waar ligt de grens als ondernemer. Ik toch nog maar even een mail teruggestuurd, dat hun concurrent dit toch even anders aanpakt. Ik was wel blij dacht, yes het gaat weer wat beter met me na een beroerde week. Ik kan het weer, ben weer alert en to the point, gaf met toch een goed gevoel. Kijk we zouden echt nog wel vaker een WestCord boeken maar nu geeft dat toch even dat andere gevoel, jammer. Een kleine geste met een goed gevoel zou een keten sieren, maar klopt hoor we hadden een niet annuleren kamers geboekt, dus ze staan in hun recht.
Maar man o man, wat heerlijk dat ik het nog heb. Ik kan het weer aan, het nieuws. Ook het mooie nieuws over ons prachtig Centrum van Boxmeer in de Gelderlander vanochtend en de vele mooie activiteiten die Fabiënne en ik op aan het zetten zijn in ‘ons’ Centrum. Vanaf mijn bank weliswaar en niet aan de wandel of telefonisch gesprekken kan ik ook nog niet aan, maar met de laptop kom ik een heel eind.
Heerlijk, ik kan het nog en dat na een week waarin ik zo diep ben gegaan………..!
