Of je nu een levensbedreigende ziekte hebt of je bent chronisch ziek, de meeste ervaren een vorm van eenzaamheid. Ook al heb je de liefste mensen om je heen en krijg je veel liefde, genegenheid en wordt je hulp aangeboden, toch kun je je heel eenzaam voelen en loopt vast in je gedachten.
Hoe kan dat dan toch?
Jij bent degene die voelt wat je voelt en dat is heel moeilijk uit te leggen. Heb je veel pijn, dan wil je daar een ander ook niet teveel mee belasten want die kunnen daar niets mee. Je voelt je al snel tot last en wil niet als een zeur overkomen. Daarom hebben zieken mensen ook vooraan op de tong liggen: ‘Oh het gaat wel ’of sterker nog ‘Oh ja het gaat wel goed’. Als je ‘ziek’ bent wil je de mensen om je heen niet kwetsen als ze iets voor jou willen doen of even gezellig een bakje koffie komen drinken, nu even niet. Zeg het maar eens: ‘ik ben liever alleen’ of ‘ik kan nu even niets aan mijn hoofd hebben’. Het liefst zou je dit wel willen zeggen, maar de ander bedoelt het zo goed en je wil hem of haar niet kwetsen. En zo blijven we dan maar met z’n allen om elkaar heen draaien en leggen we onbedoeld veel last bij elkaar op de schouders en dat is niet nodig.
Wat we moeten doen is communiceren, zeg het wat je voelt. Als een ander het niet weet, kunnen ze daar ook niets mee. Ben je ziek, zeg tegen de ander dat je het soms niet trekt en juist alleen moet zijn om je weer op te laden. Zeg tegen de ander dat je sommige dingen niet meer kunt doen, omdat het te veel energie kost of de pijn doet en je keuzes moet maken. Zeg tegen die ander, dat je je leven anders moet inrichten en dat het niet zo is dat je ze niet waardeert of belangrijk vindt. Ben eerlijk en communiceer, er is toch een spreekwoord ‘pratende mensen zijn te helpen’?
Ben jij een naaste van iemand die ziek is, denk niet meteen dat die ander je aan de kant schuift of denk ook niet dat als diegene niet met jou over haar ziekte praat dat je hem of haar niet dierbaar bent. Juist als dat tegen jou gezegd kan worden: ‘ik trek het even niet en wil met rust gelaten worden’ denk dan: ‘wat fijn dat hij of zij eerlijk is tegen mij’. Of soms wil hij of zij juist niet met andere over het ziek zijn praten, want ook als je ziek bent wil je graag nog een ‘normaal’ leven. Je wil ook wel eens even je ziek zijn aan de kant schuiven en gewoon moeder zijn of werknemer of tante en oom etc. Denk dan: ‘wat geweldig hij of zij heeft me nodig om gewoon samen te leven, heerlijk’.
Echt communiceren is het toverwoord of je nu ziek bent of je staat ernaast, vertel het elkaar en dan vind je samen een weg. Doe geen aannames over wat de een zal denken, want dat is meestal niet wat het echt is. Van beide kanten, leg het uit en maak aan elkaar duidelijk hoe je je voelt dat maakt het proces een stuk makkelijker. Maak als naasten ook niet een groeps app aan etc., waarin je overlegt wat je met elkaar voor de ‘zieke’ kunt doen. Nee, betrek de ‘zieke’ erin spreek het uit en jullie zullen zoveel makkelijker met elkaar om kunnen gaan. Denk niet bij een afwijzing dat je niet belangrijk bent, want dat is echt niet zo.
Het is een moeilijk proces, ziek zijn en ook naaste zijn van iemand die ziek is moeilijk. Daarom praat met elkaar en blijf er niet omheen draaien want wat kun je door eerlijk te zijn nog mooie herinneringen samen maken ook als zijn ze klein. ‘laad’ me met rust, betekent ik heb even tijd nodig om me op te laden en weer verder te gaan en is geen afwijzing.
Wil je hierover met mij in gesprek? Dat kan neem contact met me op via het mailadres: contact@marionreefs.nl of bel me 06-25164251.
